Διατροφή του Μελισσιού

Συλλογή Τροφής

Στην ηλικία των τριών περίπου εβδομάδων η εργάτρια γίνεται συλλέκτρια και συλλέγει νέκταρ, γύρη, νερό και πρόπολη. Οι επισκέψεις στα διάφορα είδη φυτών γίνονται συγκεκριμένη ώρα της ημέρας, την ώρα που το κάθε φυτό εκκρίνει νέκταρ ή δίνει γύρη. Η συλλέκτρια χρησιμοποιεί τη θέση του ήλιου ως οδηγό. Τυπώνει στη μνήμη της την προβολή της γωνίας που σχηματίζεται από τα σημεία θέση του ήλιου, κυψέλη, τοποθεσία τροφής. Χρησιμοποιώντας αυτή τη γωνία, επιστρέφει στην κατοικία της χωρίς περιπλανήσεις. Σε μέρες με μερική συννεφιά, ακόμα κι αν δεν φαίνεται ο ήλιος, οι μέλισσες βρίσκουν την ακριβή του θέση από το διαθλώμενο φως. Σε μέρες δε με ολική συννεφιά, και πάλι οι μέλισσες προσανατολίζονται με τον ήλιο, γιατί βλέπουν το υπεριώδες φως που διαπερνά τα σύννεφα.

Παρατηρήθηκε ότι συλλέκτριες έκαναν ταξίδια μέχρι και 13.7 χιλιομέτρων για να συλλέξουν τροφή. Ακόμα και σε τέτοια μεγάλης διάρκειας ταξίδια, που η θέση του ήλιου αλλάζει, η εργάτρια κάνει τις απαιτούμενες διορθώσεις, χάρη στην έντονα ανεπτυγμένη αίσθηση του χρόνου που έχει, και βρίσκει εύκολα την κατοικία της.

Οι συλλέκτριες κάνουν μακρινά ταξίδια ακόμα και όταν υπάρχει τροφή σε κοντινές αποστάσεις, αν η ανθοφορία που βρίσκεται μακριά είναι πιο ελκυστική. Έτσι αυξάνουν τη δυνατότητα συλλογής από μεγαλύτερη ποικιλία λουλουδιών, και επιτρέπουν στο μελίσσι να κάνει πλουσιότερη τη σύνθεση των τροφών που συλλέγει. Σε περιόδους που η ανθοφορία είναι μειωμένη, παρατηρείται συχνά, μια εργάτρια να συγκρούεται με μια ξένη που εισέρχεται στην περιοχή της, με σκοπό να την παρεμποδίσει να συλλέξει.

Παραλαβή, Ωρίμανση και Αποθήκευση Μελιού

Oι συλλέκτριες νέκταρος όταν επιστρέφουν στην κυψέλη παραδίδουν το νέκταρ που μεταφέρουν στις αποθηκεύτριες με τροφάλλαξη, και οι οποίες αρχικά το επεξεργάζονται για να απομακρυνθεί κάποια ποσότητα υγρασίας και στη συνέχεια το αποθηκεύουν στα κελιά.

Τροφάλλαξη

Mε τον όρο αυτό εννοούμε την ανταλλαγή τροφής μεταξύ των εργατριών προβοσκίδα με προβοσκίδα. Τον τρόπο αυτό χρησιμοποιούν οι εργάτριες για να διαμοιράσουν την τροφή στις μέλισσες που βρίσκονται στα απομακρυσμένα σημεία της κυψέλης και για να ταΐσουν τη βασίλισσα και τους νεαρούς κηφήνες.

Η Διατροφή του Μελισσιού

H συλλογή είναι η πιο κοπιαστική και περισσότερο επικίνδυνη εργασία που αναλαμβάνει μια εργάτρια. Είναι όμως υψίστης σημασίας για την επιβίωση του μελισσιού. Η γύρη που συλλέγεται δίνει τις απαραίτητες πρωτεΐνες για την ανάπτυξη των ιστών και των αδένων της μέλισσας.

Η ετήσια κατανάλωση γύρης για ένα μελίσσι είναι 15-30 κιλά. Οι υδατάνθρακες βρίσκονται στο μέλι. Κάθε μελίσσι καταναλώνει 60-80 κιλά μέλι το χρόνο.

Το νερό είναι απαραίτητο στοιχείο στη διατροφή της μέλισσας και χρησιμοποιείται για την αραίωση του μελιού, τη διατροφή του γόνου, το δρόσισμα της κυψέλης και τη μείωση της θερμοκρασίας.

Η Λεηλασία: Οι συλλέκτριες συλλέγουν μέλι από κάθε πρόσφορη πηγή. Σε περιόδους μειωμένης ανθοφορίας, πηγή τροφής είναι και το αποθηκευμένο μέλι, στα γειτονικά μελίσσια. Έτσι οι συλλέκτριες κλέβουν το μέλι από τα αδύνατα μελίσσια τα οποία αδυνατούν να υπερασπισθούν τις προμήθειές τους.

Το Αδενικό Σύστημα

Tο αδενικό σύστημα χωρίζεται στους ενδοκρινείς και τους εξωκρινείς αδένες. Οι ενδοκρινείς αδένες εκκρίνουν ορμόνες στο εσωτερικό του σώματος της μέλισσας και έχουν σχέση με τη βιοχημική ρύθμιση, της ανάπτυξης και της συμπεριφοράς της μέλισσας. Οι εξωκρινείς αδένες εκκρίνουν το προϊόν τους – φερομόνες, ένζυμα, κερί, δηλητήριο – στο εξωτερικό περιβάλλον. Ο βασιλικός πολτός, το δηλητήριο, το ένζυμο ιμβερτάση που μετατρέπει το νέκταρ σε μέλι, το κερί, είναι μόνο μερικά παράγωγα αυτών των αδένων. Παράγουν επίσης φερομόνες, οι οποίες ρυθμίζουν τη συμπεριφορά όλου του μελισσιού.